Γιατί οι παίκτες ρίχνουν όλα τα ζάρια

 Μου είπαν ότι είναι ο #1 πιο edgy κανόνας στο ΑΝΔΡΑΓΑΘΗΜΑ: Οι παίκτες ρίχνουν (σχεδόν) όλα τα ζάρια, δηλαδή οι ζαριές είναι "player facing". Ίσως το παρατήρησες ήδη και στο παράδειγμα μάχης, πριν από λίγες μέρες. Για να δούμε γιατί!

Ενεργή συμμετοχή
Όταν οι παίκτες γνωρίζουν ότι κάθε σημαντική στιγμή στο παιχνίδι θα απαιτήσει από αυτούς να δράσουν στον φυσικό κόσμο (να πάρουν τα ζάρια και να τα ρίξουν), παραμένουν σε συνεχή εγρήγορση και προσήλωση. Πλέον δεν υπάρχουν στιγμές όπου περιμένουν παθητικά τον GM να ρίξει ζάρια για τους εχθρούς ή τις παγίδες. Έτσι το σύστημα δεσμεύει την προσοχή των παικτών ακόμη και όταν "παίζουν τα τέρατα".

Η ψυχολογική διάσταση
Όταν οι παίκτες αναλαμβάνουν την πλήρη ευθύνη για όλες τις ρίψεις ζαριών στο τραπέζι, γίνεται περισσότερο ξεκάθαρη η αντίληψη του ελέγχου και της ευθύνης. Κάθε αποτέλεσμα, είτε θριαμβευτικό είτε καταστροφικό, προέρχεται άμεσα από τις πράξεις τους. Αυτή η άμεση σύνδεση μεταξύ δράσης και συνέπειας είναι πολύ σημαντική, ειδικά σε ένα παιχνίδι όπως το ΑΝΔΡΑΓΑΘΗΜΑ, που τα λάθη συχνά τιμωρούνται ακριβά.

Στα παραδοσιακά συστήματα, όπου ο Game Master ρίχνει ζάρια για τις αντιδράσεις του κόσμου, οι παίκτες μπορεί να νιώθουν ότι είναι θύματα της... καλής τύχης του Κριτή. Αντίθετα, όταν κάθε στιγμή αβεβαιότητας απαιτεί από αυτούς να πάρουν στα χέρια τους τα ζάρια, φτιάχνουν μόνοι τους την τύχη τους. Η αποτυχία δεν είναι πλέον κάτι που απλά τους "συμβαίνει".

Ευθύνη και αμεροληψία
Ένας από τους πιο λεπτούς αλλά σημαντικούς τρόπους με τους οποίους αυτό το σύστημα επηρεάζει τη δυναμική του παιχνιδιού είναι μέσω της ψυχολογικής κατανομής της ευθύνης. Σε παραδοσιακά συστήματα, οι παίκτες μπορούν να αισθάνονται ότι ο Game Master είναι "εχθρός" τους, αυτός που ρίχνει τα ζάρια που θα τους βλάψουν ή θα τους εμποδίσουν. Στο ΑΝΔΡΑΓΑΘΗΜΑ, αυτή η δυναμική εξαφανίζεται.

Ο Κριτής γίνεται ένας αμερόληπτος διαιτητής. Οι παίκτες δεν μπορούν να κατηγορήσουν κάποιον άλλον για τις "κακές" ρίψεις τους, αλλά ταυτόχρονα δεν αισθάνονται ότι κάποιος άλλος προσπαθεί να τους "νικήσει".

Ένα βάρος λιγότερο στον Κριτή
Η απελευθέρωση του Κριτή από την υποχρέωση να ρίχνει ζάρια του επιτρέπει να επικεντρωθεί αποκλειστικά στη δική του πλευρά του παιχνιδιού. Δεν μιλάω για κάθε διαιτητή, αλλά εγώ όταν βρίσκομαι σε αυτή τη θέση έχω αρκετά να κάνω ως φύλακας και ερμηνευτής του φανταστικού κόσμου, χωρίς να ψάχνω το ζάρι. Χώρια ότι, αν χειρίζομαι πολλούς εχθρούς, η δουλειά αυξάνεται γρήγορα. Ας μοιραστούν οι παίκτες μεταξύ τους αυτό το μικρό βάρος.

Αυτή η αδιάλειπτη εστίαση βοηθάει τον Κριτή να συγκεντρώνεται στην στρατηγική των εχθρών ή, αν θέλει, να περιγράφει τις συνέπειες των δράσεων των παικτών άμεσα, χωρίς την παρεμβολή της τεχνικής διαδικασίας των ρίψεων. Στο χέρι του είναι το πως θα διαχειριστεί τον επιπλέον χρόνο που κερδίζει.

Επίσης πολύ σημαντικό είναι ότι το σύστημα γίνεται έστω και λίγο πιο προσβάσιμο σε νέους Game Masters, με τη μείωση του τεχνικού φόρτου.

Διαφάνεια και εμπιστοσύνη
Ένα από τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα αυτού του συστήματος είναι η απόλυτη διαφάνεια που δημιουργεί. Όλες οι ρίψεις γίνονται ενώπιον όλων, εξαλείφοντας κάθε αμφιβολία ή υποψία για εύνοια ή αδικία. Οι παίκτες βλέπουν κάθε αποτέλεσμα να αναδύεται φυσικά από τα δικά τους ζάρια, γεγονός που ενισχύει την εμπιστοσύνη στο σύστημα και στον Κριτή.

Αυτή η διαφάνεια εξαλείφει επίσης την κλασική παρανοϊκή αντίληψη ότι ο Game Master "εξαπατά" ή τροποποιεί τις ρίψεις του πίσω από την οθόνη. Στο ΑΝΔΡΑΓΑΘΗΜΑ, η μοίρα είναι κυριολεκτικά στα χέρια των παικτών και αυτό δημιουργεί μια ατμόσφαιρα απόλυτης δικαιοσύνης και αμεροληψίας, που ενισχύει τη συνοχή της ομάδας.  

Αληθινή τύχη
Στον αντίποδα, ένα από τα πιο συναρπαστικά στοιχεία αυτού του συστήματος είναι ότι ο Κριτής, στερούμενος τη δυνατότητα να πειράζει το αποτέλεσμα υπέρ των παικτών, βρίσκεται σε θέση όπου δεν μπορεί να "σώσει" τους παίκτες από τις συνέπειες των δικών τους επιλογών και ρίψεων. Αυτή η αδυναμία παρέμβασης δημιουργεί μια ατμόσφαιρα αληθινού κινδύνου που σήμερα είναι σπάνια στα παραδοσιακά παιχνίδια ρόλων.

Όταν οι παίκτες γνωρίζουν ότι κανένας δεν θα "ρυθμίσει" διακριτικά τη δυσκολία ή δεν θα επέμβει με ευνοϊκές ρίψεις για να τους προστατεύσει από τις κατάστροφες, κάθε απόφασή τους αποκτά πραγματικό βάρος. Η γνώση ότι η μοίρα τους βρίσκεται πραγματικά στα δικά τους χέρια (κυριολεκτικά, μέσω των ζαριών τους) δημιουργεί μια έντονη αίσθηση αυτοκυριαρχίας και ευθύνης που κάνει κάθε επιτυχία πιο γλυκιά και κάθε ρίσκο πιο συναρπαστικό.

Συνοψίζοντας, μια διαφορετική φιλοσοφία παιχνιδιού
Το να κρατάς τα ζάρια στα χέρια σου, να τα κοιτάς για μια στιγμή, και να τα αφήνεις να καθορίσουν την τύχη του χαρακτήρα σου είναι μια δυνατή στιγμή. Αυτή η εμπειρία ενισχύεται από το ότι οι συνέπειες είναι άμεσα ορατές και αδιαμφισβήτητες, χωρίς περιθώρια για αμφιβολία ή διαπραγμάτευση. Το αποτέλεσμα που βγήκε από τα ζάρια είναι η πραγματικότητα που όλοι πρέπει να αποδεχτούν. Έτσι δημιουργείται και διατηρείται μια εμπειρία όπου η ευθύνη, η τύχη και η συναισθηματική επένδυση γίνονται ένα και μένουν εκεί που οφείλουν, στα χέρια των παικτών, ενώ ο Κριτής γίνεται μάρτυρας της ιστορίας, αντί για κρυφός χειραγωγός της.

Υστερόγραφο
Αν δεν σου αρέσει, μπορείς να παίξεις με τον παραδοσιακό τρόπο, είναι τόσο εύκολο που κυριολεκτικά περιγράφεται στο παράρτημα σε μια παράγραφο μονάχα. Για να δεις τι χάνεις, βλέπε όλα τα προηγούμενα.